Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

ΦΟΛΟΗ, ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ

Στο πολύ καλό  περιοδικό Φολόη, την τριμηνιαία έκδοση των φίλων του ομώνυμου χωριού της Ηλείας, φιλοξενήθηκε το άρθρο μου για τη Φολόη, το χωριό των Κενταύρων και τον Ερύμανθο, το βουνό των Κενταύρων. Η περιοχή έχει μακραίωνη ιστορία, αφού ακριβώς εκεί, ήκμασε το 19ο π.Χ. αιώνα , η περίφημη Σχολή των Κενταύρων, δηλαδή των έφιππων βουκόλων, που μάθαιναν να "κεντρίζουν"τους ταύρους. Μάλιστα με τη βοήθεια του Γιάννη Ταμπουρόγιαννη, βρήκαμε με μεγάλη πιθανότητα και τη σπηλιά του αρχηγού της σχολής, του περίφημου Φόλου. Μπροστά από τη σπηλιά υπάρχει ακόμη και σήμερα, ξέφωτο όπου έγινε και η περίφημη μάχη των Κενταύρων με τον Ηρακλή. Φυσικά τα αρχαία κείμενα , αναφέρουν ότι οι Κένταυροι όρμηξαν στον Ηρακλή και αυτός τους εξώντωσε όλους.  Όμως η κοινή λογική λέει ότι στο ξέφωτο της σπηλιάς , δεν έγινε κάποια μάχη , αλλά η μονομαχία του Ηρακλή μέ κάθε κένταυρο ξεχωριστά. Αυτά όλα αναφέρονται λεπτομερώς στο περιοδικού ιστορικού περιεχομένου ΜΟΡΦΕΣ+ΓΕΓΟΝΟΤΑ/
ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΝΟΩΝ.
Στις 31 Ιανουαρίου του 2010 , ο σύλλογος Φολοητών με προσκάλεσε στη κοπή της πίττας , στη Τεχνόπολη στο Γκάζι, όπου άκουσαν για πρώτη φορά από τον γράφοντα, την πραγματική ιστορία της ένδοξης πατρίδας τους. Ότι στα ιερά χώματα της Φολόης, ανατράφηκαν οι Κένταυροι, οι έφιπποι δηλαδή βουκόλοι, που είχαν σαν αρχηγό ή καλύτερα σαν διοικητή της σχολής τους το Φόλο, φίλο του Ηρακλή. Μάλιστα τους χάρισα και τον γνωστό πίνακα με ακουαρέλλα, που δείχνει έναν έφιππο βουκόλο, δηλαδή Κένταυρο, να μαθαίνει πως να δαμάζει τους ταύρους. Αυτός θα κοσμεί από εδώ και στο εξής το πολιτιστικό κέντρο του χωριού που οι ίδιοι οι κάτοικοί του αποκαλούν σαν «χωριό των Κενταύρων», χωρίς φυσικά να γνωρίζουν ότι πράγματι αυτό που αναφέρουν με υπερηφάνεια για την Φολόη τους, δεν ήταν μύθος ή παραμύθι αλλά ιστορία του 19ου π.Χ. αιώνα
Κι όμως στο ιερό βουνό της Φολόης, τον Ερύμανθο με το μοναδικής ομορφιάς δρυοδάσος, όπως άκουσα από κάποιους ομιλητές, κάποιοι αδίστακτοι ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ υλοτόμοι, νύχτα,  κόβουν ανελέητα τις βελανιδιές, στερώντας όχι μόνο το οξυγόνο από τα παιδιά της Φολόης και των γύρω χωριών, αλλά αποψιλώνοντας έναν ιερό χώρο του Ελληνισμού. Και  το υπουργείο ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ κωφεύει μπροστά στο έγκλημα που συντελείται με την ανοχή του. Και το Υπουργείο Πολιτισμού αδιαφορεί κατά συρροή για τη σπηλιά του Κένταυρου Χείρωνα στη Μηλίνα, για τη Σπηλιά του Ορφέα στη Θράκη και για το σπήλαιο του Φόλου στο οροπέδιο της Φολόης που ανακάλυψα μέσα από τα Ορφικά.
Σε μιά εποχή που μοναδικό σωσίβιο της χώρας είναι το ένδοξο παρελθόν της, ήρθα και με γνώμονα την μεγάλη μου αγάπη για την ιστορία της πατρίδας μου, πέταξα με τις έρευνες και τα βιβλία μου ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΒΑΡΚΑ  στο καράβι που βουλιάζει.
Φυσικά η βάρκα υπάρχει πάντοτε διαθέσιμη, αλλά δυστυχώς το σκοτάδι που επικρατεί στη «φουρτουνιασμένη θάλασσα»,δεν την κάνει ορατή. Πολύ φοβάμαι ότι κανένας από τον Τιτανικό που βυθίζεται δεν προνόησε να ρίξει το φακό του στη βάρκα για να μπορέσουν οι ναυαγοί να πιαστούν γερά επάνω της και να σωθούν. Αυτό φυσικά που με θλίβει δεν είναι που δεν βλέπουν τη βάρκα για να σωθεί η πατρίδα. Δεν βλέπουν και τους «καρχαρίες» που κολυμπούν ακριβώς κάτω από τα πόδια τους!!!Λυπάμαι που αντί να αντιπαρατάξουμε στους ανιστόρητους Ευρωπαίους, τα πυρηνικά μας όπλα , όπως την Ελληνική Γλώσσα και Ιστορία,  έχουμε καταντήσει επαίτες για τα ψωρο-ευρώ τους. Αφήσαμε τους αχρείους μέσα και έξω, να λοιδωρούν την ΚΟΡΩΝΙΔΑ του πολιτισμού. Τι να πω. Θλίψη και Οργή αισθάνομαι όπως κάθε σκεπτόμενος ΕΛΛΗΝΑΣ για αυτά που συμβαίνουν στην αγαπημένη μου πατρίδα.
  Τα βιβλία μου ο φίλος Ανδρέας Χρονόπουλος τα έβαλε στην πρωτελευταία σελίδα, στο οπισθόφυλλο, ενώ το άρθρο μου στις σελίδες 28,29,30 του περιοδικού . Στη μεσαία φωτογραφία  διακρίνομαι  δεξιά  κάτω από την πανοραμική φωτό της συγκέντρωσης, να μιλώ στους παρευρισκομένους. Μου έκανε εντύπωση το πόσος κόσμος ήρθε να τιμήσει ένα μικρό χωριό της Ηλείας. Πραγματικά αξίζουν θερμά συγχαρητήρια, στον πρόεδρο του συλλόγου Φολοητών Αποστόλη Αθανασόπουλο, στον Αντρέα το Χρονόπουλο και σε όλα τα παιδιά που κρατάνε άσβεστη την αγάπη για τον τόπο τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια: