KΩΔΙΚΑΣ ΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

H ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΙΣ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 2007 ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΣΤΟΥΡΝΑΡΗ 57, ΣΤΟN 2o ΟΡΟΦΟ, ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ, ΩΡΑ 8 ΤΟ ΒΡΑΔΥ.

ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΠΕΡΑΣΕ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ!!!

Το αποκαλυπτικό μου βιβλίο για την γέννηση του Χριστού κυκλοφόρησε στις 5-11-07 σε όλα τα βιβλιοπωλεία.Φιλοδοξώ με την έρευνά μου αυτή να τελειώσω οριστικά το δίλημμα αν υπήρξε το άστρο το Χριστουγέννων.Φυσικά και υπήρξε.Φυσικά και οι τρεις Μάγοι που το ακολούθησαν μέχρι τη Βηθλεέμ και αυτοί ήταν υπαρκτά πρόσωπα.Και φυσικά η ιστορικότητα του Χριστού ενισχύεται τα μέγιστα


. ΠΟΙΟ ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ
· ΠΟΣΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΜΑΓΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΟΝΤΑΝ
· ΠΟΙΑ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΕΡΜΗΝΕΥΣΑΝ
· ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ
· ΤΟΥΣ ΕΔΕΙΞΕ ΤΟN ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥΣ
· ΗΤΑΝ ΑΚΙΝΗΤΟ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
· ΣΤΑΘΗΚΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΦΑΤΝΗ

· ΗΤΑΝ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝO.

ΗΤΑΝ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΔΙΑ-ΚΡΟΝΟΥ ΤΟΥ 7 π.Χ.

ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ

Σύμφωνα με τις Γραφές, ο βασιλιάς Δαβίδ είχε διαιρέσει την ετήσια υπηρεσία των ιερέων του Ισραήλ σε 24 εφημερίες, δηλαδή μία εφημερία ανά 15νθήμερο. Η εφημερία του Αβιά ήταν η 8η κατά σειρά. Επειδή όμως το εβραϊκό θρησκευτικό έτος άρχιζε τον μήνα Νισάν (Μάρτιος-Απρίλιος) και κάθε εφημερία διαρκούσε 15 ημέρες, συμπεραίνουμε ότι η εφημερία του Αβιά αντιστοιχούσε κάπου μέσα στον μήνα Ταμμούζ (Ιούνιο-Ιούλιο). Στο κεφάλαιο Α’ του Ευαγγελιστή Λουκά αναφέρονται α) Η προαγγελία της γεννήσεως του Προδρόμου ( στίχοι, 5-25 ) και β) Η προαγγελία της γεννήσεως του Ιησού ( στίχοι 26-38). Ο Ζαχαρίας ήταν ιερέας και ανήκε στην εφημερία του Αβιά, όπως αναφέρει ο Λουκάς στους στίχους 5-6. Συνεπώς, συνάντησε τον αρχάγγελο Γαβριήλ τις ημέρες της εφημερίας του στον Ναό. Μετά το τέλος την υπηρεσία του στο ναό (στίχοι 23,24), η στείρα γυναίκα του, η Ελισάβετ, συνέλαβε - όπως προανήγγειλε ο αρχάγγελος - τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Τον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της Ελισάβετ (στίχος 26), ο αρχάγγελος Γαβριήλ ανήγγειλε στην Παρθένο Μαρία ότι πρόκειται να γίνει μητέρα του Χριστού, γεγονός που συνέβη 9 μήνες αργότερα.

ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ

Ανέτρεξα στο πλανηταριακό πρόγραμμα Celestron the Sky και βρήκα ότι το 8 π.Χ είχαμε εαρινή ισημερία στις 23 Μαρτίου. Ο μήνας Νισάν, δηλαδή η πρώτη νέα σελήνη λίγο πριν ή λίγο μετά την εαρινή ισημερία σύμφωνα με το πλανηταριακό πρόγραμμα Redshift 5 ήταν στις 30 Μαρτίου (90η ημέρα απ’ αρχή της χρονιάς στο Γρηγοριανό ημερολόγιο). Συνεπώς ο Ζαχαρίας που ήταν στην 8η εφημερία ξεκίνησε την υπηρεσία του 7χ15=105 ημέρες μετά από τις 30 Μαρτίου. Δηλαδή μετά την 90+105=195η ημέρα της χρονιάς. Συνεπώς ξεκίνησε την υπηρεσία του την 196η ημέρα της χρονιάς σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο , ήτοι στις 14 Ιουλίου. Δηλαδή ήταν στον ναό για 15 ημέρες, από τις 14 Ιουλίου μέχρι και τις 28 Ιουλίου του 8 π.Χ. Όταν λοιπόν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ του ανήγγειλε ότι η σύζυγός του Ελισάβετ θα γίνει μητέρα, ήταν προς το τέλος Ιουλίου.
Με τη μελέτη μου ΚΩΔΙΚΑΣ ΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ απέδειξα ότι ο Χριστός γεννήθηκε στις 12 Νοεμβρίου του 7 π.Χ. Συνεπώς αν αφαιρέσω τους 9 μήνες της κύησης, προκύπτει ότι η Μαρία έμεινε έγκυος περί τις 12 Φεβρουαρίου του 7 π.Χ.
Στις 12 Φεβρουαρίου λοιπόν του 7 π.Χ. που έγινε η σύλληψη του Ιησού, η Ελισάβετ σύμφωνα με τον Λουκά έπρεπε να ήταν ήδη 6 μηνών έγκυος(στίχος 26).
Η Ελισάβετ όμως έμεινε έγκυος αφού ο Ζαχαρίας ολοκλήρωσε την υπηρεσία του στο ναό και γύρισε σπίτι του (στίχος 23). Δηλαδή έμεινε έγκυος τις πρώτες ημέρες του Αυγούστου του 8 π.Χ.
Ομοίως η Μαρία έμεινε έγκυος στον Ιησού στις 12 Φεβρουαρίου του 7 π.Χ. Όμως ο αρχάγγελος Γαβριήλ της ανήγγειλε το Ευαγγελίζεσθαι λίγες ημέρες νωρίτερα. Δηλαδή στις αρχές Φεβρουαρίου του 7 π.Χ. Αν λοιπόν αφαιρέσουμε από τις αρχές Φεβρουαρίου του 7 π.Χ. τις αρχές Αυγούστου του 8 π.Χ., τότε προκύπτουν ΑΚΡΙΒΩΣ οι 6 μήνες της εγκυμοσύνης της Ελισάβετ στον Ιωάννη.
Ακόμη μια εκπληκτική μαρτυρία της Βίβλου συνηγορεί στην ορθότητα της μελέτης μου!!!!!

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ

ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΩΣ ΔΟΡΥΦΟΡΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ

(ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ)

Πολύ πριν την θεωρητική κατάκτηση της Σελήνης από τους Αμερικανούς στις 20 Ιουλίου του 1969 ,οπότε και η Σελήνη ήρθε πάλι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος μας, οι άνθρωποι είχαν αρχίσει να θαυμάζουν στο νυχτερινό ουρανό το δορυφόρο μας .Αν όμως γνώριζαν τις ιδιαιτερότητες που έχει ο δορυφόρος μας σε σχέση με τα άλλα φεγγάρια του ηλιακού συστήματος, θα έπρεπε να τον αντιμετωπίζουν ως το μεγαλύτερο μυστήριο του ουρανού. Ας δούμε αναλυτικά γιατί.
Σχετικό μέγεθος
Η Σελήνη με διάμετρο 3.476 χιλιόμετρα φαντάζει πολύ μεγάλη μπροστά στα 12.756 χιλιόμετρα της γης, σε σημείο που να θεωρείται η παραφωνία στο κανόνα δημιουργίας των υπόλοιπων δορυφόρων του ηλιακού συστήματος.
Εξαίρεση βέβαια αποτελεί το δίδυμο Πλούτωνα-Χάροντα. Ο Πλούτωνας όμως δεν θεωρείται σήμερα από τους επιστήμονες πλανήτης, αφού τα χαρακτηριστικά του δείχνουν ότι δεν δημιουργήθηκε μαζί με τους αεριώδεις εξωτερικούς πλανήτες, αλλά προέρχεται από τα υπερποσειδώνια σώματα της ζώνης Κούιπερ και προσελκύστηκε από τον ήλιο κάποια στιγμή της μακραίωνης ιστορίας του. Χαρακτηριστικά ο Γανυμήδης, ο μεγαλύτερος δορυφόρος του ηλιακού συστήματος με διάμετρο 5.268 χλμ (μεγαλύτερος κι από τον Ερμή) φαντάζει νάνος μπροστά στα 142.980 χλμ του αέριου γίγαντα Δία .
Δηλαδή η αναλογία διαμέτρων Γανυμήδη/Δία είναι 1:27.Για τους υπόλοιπους δορυφόρους του Δία η σχέση διαμέτρων είναι :Για την Ιώ 1:40 , για την Ευρώπη 1:46 και για την Καλλιστώ 1:30.
Ενώ και ο Τιτάνας ο γίγαντας δορυφόρος του Κρόνου , ο δεύτερος μεγαλύτερος δορυφόρος του ηλιακού συστήματος, έχει αναλογία διαμέτρων με το πρωτεύοντα πλανήτη του 1:23.
Για τη Σελήνη η αναλογία διαμέτρων με τη Γη είναι απίστευτη। Περίπου 1:4.
Η Μάζα των Δορυφόρων
Κατά τη διαδικασία σχηματισμού του ηλιακού συστήματος , το μεγαλύτερο τμήμα της αρχικής μάζας του νεφελώματος κατέρρευσε εξ’ αιτίας της βαρύτητας και σχημάτισε τον ήλιο. Μικρότερες συγκεντρώσεις μάζας συμπυκνώθηκαν κατά τόπους και δημιούργησαν τους πλανήτες. Τέλος ακόμη πιο μικρές ποσότητες μάζας συμπυκνώθηκαν γύρω από τους πλανήτες και δημιούργησαν το δορυφορικό σύστημα κάθε πλανήτη. Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η διαδικασία σχηματισμού πλανητών και δορυφόρων και ισχύει σε ολόκληρο το ηλιακό σύστημα.
Η μάζα του ήλιου είναι 1,989 x 10^30gr , η μάζα του Δία 1,894 x 10^27gr , η μάζα του Γανυμήδη 1,482 x 10^23gr , η μάζα του Κρόνου 5,686 x 10^26gr , η μάζα του Τιτάνα 1,346 x 10^23gr , η μάζα της Γης 5,974 x 10^24gr και τέλος η μάζα της Σελήνης 7,348 x 10^22gr .
Η αναλογία μαζών Ήλιου και Δία που είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης του ηλιακού συστήματος ,είναι 1047:1 .Η αναλογία Ήλιου και Κρόνου είναι 3498:1
Η αναλογία μαζών Δία και Γανυμήδη είναι 12780:1 ενώ η αναλογία Κρόνου και Τιτάνα είναι 4224:1.Ακόμη κι αν αθροίσουμε τις μάζες όλων των δορυφόρων του Δία και δημιουργήσουμε έναν μόνο θεωρητικό δορυφόρο, τότε η αναλογία μαζών με τον πλανήτη θα είναι περίπου 1:4000. Ομοίως και όλοι οι δορυφόροι του Κρόνου ενοποιημένοι σε έναν και μόνο δορυφόρο, έχουν αναλογία μαζών με τον πλανήτη πάλι περίπου 1:4000.
Δηλαδή κατά τη φάση δημιουργίας των δορυφορικών συστημάτων των δύο πλανητών, μόνο το 1:4000 της συνολικής μάζας του νέφους αερίων που σχημάτισε κατά τόπους τους πρωτοπλανήτες δεν συμπυκνώθηκε , αλλά παρέμεινε σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη δημιουργώντας έτσι το δορυφορικό του σύστημα. Η αναλογία Σελήνης και Γης είναι απίστευτη 1:81. Δηλαδή 50πλάσια μάζα απ' ότι συνήθως περίσσεψε για τους άλλους δορυφόρους των πλανητών, δεν συμπυκνώθηκε γύρω απ'τη Γη αλλά δημιούργησε τη Σελήνη.Δηλαδή στη κλίμακα μετάβασης από το άστρο στους πλανήτες και από τους πλανήτες στους δορυφόρους υπάρχει πάλι μια μοναδική παραφωνία:Η Σελήνη!!!
Σχετική Απόσταση
Όσον αφορά την απόσταση που οι δορυφόροι βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη τους, η Σελήνη είναι και πάλι μακράν πρωταθλήτρια στο ηλιακό σύστημα.
Η Μήτις ο μικρός δορυφόρος του Δία και πλησιέστερος σε αυτόν έχει διάμετρο 40 χιλιόμετρα και βρίσκεται σε απόσταση 127.969 χιλιόμετρα. Η αναλογία διαμέτρου του πλανήτη και απόστασης του δορυφόρου είναι 1:0,90.Οι μεγάλοι δορυφόροι του Δία έχουν τους κάτωθι λόγους:
Η Ιω που είναι σχεδόν ίση με τη Σελήνη έχει αναλογία 1:3.Η Ευρώπη έχει αναλογία 1:5, ο Γανυμήδης 1:8 και η Καλλιστώ 1:13.Αντίστοιχα ο Τιτάνας έχει αναλογία 1:10.
Η Σελήνη έχει την απίστευτη αναλογία 1:32!!!
Οι αποστάσεις που ένας δορυφόρος περιστρέφεται γύρω από ένα πρωτεύοντα πλανήτη, έχουν να κάνουν και με την απόσταση ασφαλείας που κρατάει ο δορυφόρος από τον πλανήτη για να μην καταστραφεί από τις παλιρροιακές δυνάμεις. Η απόσταση αυτή είναι γνωστή σαν το όριο του Ρος από το Γάλλο μαθηματικό Edοuard Roche (1820-1883) που πρώτος το διατύπωσε.
Σύμφωνα με αυτό, αν ένας δορυφόρος ή κομήτης υπερβεί αυτή την απόσταση και πλησιάσει το πλανήτη, τότε καταστρέφεται. Παράδειγμα ο κομήτης Shoemaker-Levy 9 που το 1992 μπήκε στο όριο του Ρος του Δία και θρυμματίστηκε. Μετά από δύο χρόνια τον Ιούλιο του 1994,τα 24 κομμάτια του κομήτη σαν συστοιχία, κατέπεσαν με θεαματικό τρόπο στο γίγαντα πλανήτη.
Το όριο του Ρος για τo δίδυμο Γη-Σελήνη είναι 2,86 γήινες ακτίνες, δηλαδή 18.261 χιλιόμετρα .Αν η Σελήνη πλησιάσει ή περάσει αυτή την απόσταση, θα διαλυθεί από τις παλιρροιακές δυνάμεις της Γης. Η Σελήνη όμως φαίνεται ότι βρίσκεται σε απόσταση που δεν πρόκειται ποτέ να πλησιάσει τη Γη σε επικίνδυνο για την ασφάλεια της σημείο. Βρίσκεται στην μέση απόσταση των 384.000 χιλιομέτρων, δηλαδή 21 φορές πιο μακριά από το σημείο που θα μπορούσε να της προκαλέσει πρόβλημα. Μπορεί συνεπώς η Σελήνη να αισθάνεται απολύτως ασφαλής για τα προσεχή πέντε δισεκατομμύρια χρόνια, τουλάχιστον από τη πλευρά της Γης.
Ενδεικτικά και μόνο οι πλησιέστεροι δορυφόροι του Δία και του Κρόνου βρίσκονται σε λιγότερο από τη διπλάσια απόσταση από το σημείο Ρος των δύο γιγάντιων πλανητών.
Η Σελήνη σε ακόμη ένα τομέα κρατάει με πολύ μεγάλη διαφορά τα πρωτεία σε ολόκληρο το ηλιακό σύστημα.
Θα μπορούσε άνετα να βρίσκεται -σαν ο μοναδικός δορυφόρος της Γης και συνεπώς ο πλησιέστερος σε αυτή- στα 30.000 έως 40.000 χιλιόμετρα από τη Γη, όπως αναλογικά συμβαίνει με όλους τους υπόλοιπους δορυφόρους του ηλιακού συστήματος.
Αυτή όμως, για κάποιο ανεξήγητο λόγο και μακριά από τη διαδικασία σχηματισμού των άλλων δορυφόρων, σχηματίστηκε σε τρομερή αναλογικά απόσταση για τα δεδομένα του ηλιακού συστήματος:Σε μέση απόσταση 384.000 χιλιόμετρα από τη Γη!!!

Φαινόμενο μέγεθος δίσκου Ηλίου και Σελήνης
Επίσης εντελώς «συμπτωματικά»,για ακόμη μια φορά ,η φαινόμενη διάμετρος της Σελήνης είναι ίση με τη φαινόμενη διάμετρο του ήλιου. Αυτό έχει ως συνέπεια να δημιουργεί το καταπληκτικό φαινόμενο των ολικών ηλιακών εκλείψεων.
Συγκεκριμένα η μέση φαινόμενη διάμετρος της Σελήνης από τη γη είναι: Τόξο εφαπτομένης διαμέτρου/απόσταση δηλαδή Arc tan(3476/384000)=0, 52ο.
Ομοίως η μέση φαινόμενη διάμετρος του Ήλιου είναι Arc tan (1375/149900)=0, 52ο.
Δηλαδή οι δύο δίσκοι φαίνονται ακριβώς ίσοι για το παρατηρητή από τη Γη!!!
Διπλός πλανήτης
Η εκκεντρότητα της τροχιάς της Σελήνης είναι ε=0,0549 .Η σελήνη περιστρέφεται πάνω σε επίπεδο που σχηματίζει με το επίπεδο της εκλειπτικής δίεδρη γωνία 5ο. Κανονικά θα έπρεπε να περιστρέφεται γύρω από τον ουράνιο ισημερινό της γης, δηλαδή να σχηματίζεται δίεδρη γωνία μεταξύ των επιπέδων περιστροφής και του επιπέδου της εκλειπτικής 23,5ο.
Κανείς δορυφόρος του ηλιακού συστήματος, τουλάχιστον αυτοί που σχηματίστηκαν από το δίσκο επαύξησης του πλανήτη, δεν περιστρέφεται περί την εκλειπτική, αλλά περί τον ουράνιο ισημερινό του πλανήτη.
Η αρχή της δημιουργίας του πλανητικού μας συστήματος αλλά και του αντίστοιχου δορυφορικού συστήματος κάθε πλανήτη είναι η εξής:
Όταν περιστρέφεται ο δίσκος του αερίου και της σκόνης , θυμίζει λίγο την σούπα που ανακατεύει κάποιος με μια κουτάλα. Η επιφάνεια της σούπας περιστρέφεται κατά τη φορά κίνησης του χεριού με την κουτάλα. Έτσι και το πρωταρχικό νέφος αερίου και σκόνης που κατάρρευσε από την βαρύτητα, περιστρέφονταν εκ δυσμών προς ανατολάς. Όταν λοιπόν η «σούπα» κρύωσε είχαν σχηματιστεί ο ήλιος και οι πλανήτες σχεδόν στο ίδιο επίπεδο που καλείται εκλειπτική. Κανένας πλανήτης δεν ξέφυγε από αυτόν τον κανόνα πλην του Πλούτωνα που αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι δεν είναι πλανήτης αλλά σώμα της ζώνης Kuiper που προσελκύστηκε από τον ήλιο. Υπάρχει όμως μια και μοναδική παραφωνία σε ολόκληρο το ηλιακό σύστημα, η Σελήνη. Κανονικά θα έπρεπε η σελήνη αν σχηματιζόταν από το ίδιο νέφος αερίων με τη γη , να περιστρέφεται γύρω από τον ουράνιο ισημερινό της γης και όχι σχεδόν στο επίπεδο της εκλειπτικής. Δηλαδή όταν η ύλη άρχισε να καταρρέει τοπικά και να σχηματίζει τον πλανήτη γη , όλη η μάζα που περιφερόταν γύρω της -και θεωρητικά σχημάτισε τη σελήνη- θα έπρεπε να περιφέρεται γύρω από τον ουράνιο ισημερινό της γης, κατ’ αντιστοιχία με την ύλη που σχημάτισε τους πλανήτες οι οποίοι περιφέρονται γύρω από τον ουράνιο ισημερινό του ήλιου. Η Σελήνη όμως προτίμησε έξω από κάθε φυσιολογική διαδικασία σχηματισμού των δορυφόρων να προτιμήσει την εκλειπτική , δηλαδή ιδιότητα που έχουν μόνο οι πλανήτες. Δηλαδή για να ξαναγυρίσω στο παράδειγμα της σούπας θα μπορούσαμε χαριτολογώντας να πούμε , ότι παρ’ όλο που η σούπα κρύωνε, η σελήνη πετάχτηκε έξω από τη κατσαρόλα και παρέμεινε να αιωρείται πάνω από την κρύα σούπα !!!
Ελκτική δύναμη
Ο Ισαάκ Ασίμωφ ο μεγάλος αυτός αστρονόμος και συγγραφέας του προηγούμενου αιώνα, είχε παρατηρήσει ότι η δύναμη με την οποία έλκει ο ήλιος τη Σελήνη είναι διπλάσια από την αντίστοιχη της Γης. Πράγματι αν εφαρμόσουμε το νόμο της παγκόσμιας έλξης F=k x (m1 x m2)/R² για Γη-Σελήνη και Ήλιο-Σελήνη, ο λόγος των δυνάμεων είναι 1:2.Η δυσαναλογία έλξης θα έπρεπε να έχει αποσπάσει τη Σελήνη από τη θέση της πράγμα το οποίο για άγνωστους λόγους δεν συμβαίνει .Καταλήγει έτσι ο μεγάλος αυτός επιστήμονας στο συμπέρασμα ότι η Σελήνη δεν είναι φυσιολογικός δορυφόρος της γης, αφού κάτι τη κρατάει καρφωμένη στη θέση της.
Σύγχρονη περιστροφή
Ένα από τα πλέον μυστήρια της συμπεριφοράς της Σελήνης, είναι ότι ο δορυφόρος στρέφει πάντοτε την ίδια πλευρά προς τη γη (σύγχρονη τροχιά).
Δηλαδή είναι σαν κάποιο παρατηρητή που γυρνάει γύρω από ένα τραπέζι και κοιτάει συνεχώς το κέντρο του τραπεζιού, όπου βρίσκεται κάποιος άλλος. Αυτός που είναι στο κέντρο του τραπεζιού βλέπει, πάντοτε το ανφάς του προσώπου αυτού που περιστρέφεται γύρω από το τραπέζι.
Έτσι και η Σελήνη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της σε ίσο ακριβώς χρόνο με τη περιστροφή της γύρω από τη γη. Σε ακριβώς 29,53 ημέρες!!! Όμως υπάρχει ένα φαινόμενο που επιτρέπει στους παρατηρητές από τη Γη να βλέπουν και μικρό τμήμα της αθέατης πλευράς. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται λίκνιση (libration) και έχει τρεις συνιστώσες:
1.Τη κατά μήκος λίκνιση που οφείλεται στο γεγονός ότι η Σελήνη επειδή κινείται ταχύτερα στο περίγειο, υστερεί λίγο στη περί τον άξονα περιστροφή της. Έτσι μας επιτρέπει να δούμε 8ο από την ανατολική της πλευρά. Ομοίως όταν βρίσκεται στο απόγειο, κινείται λίγο αργότερα απ’ ότι περιστρέφεται περί τον εαυτό της. Συνεπώς δείχνει 8ο από τη δυτική της πλευρά.
2.Τη κατά πλάτος λίκνηση που οφείλεται στη κλίση του άξονα περιφοράς της Σελήνης ως προς τον ουράνιο ισημερινό. Έτσι η Σελήνη δείχνει κατά περίπτωση 7ο από το βόρειο της πόλο και 7ο από το νότιο της πόλο, ανάλογα αν βρίσκεται πάνω ή κάτω από τον ουράνιο ισημερινό.
3.Την ημερήσια λίκνιση που οφείλεται στο γεγονός ότι αυτός που παρατηρεί τη Σελήνη από τον ισημερινό της Γης, λόγω της ημερήσιας περιστροφής της Γης γύρω από τον εαυτό της, μετά από 12 ώρες θα έχει μετακινηθεί δυτικά κατά μία γήινη διάμετρο. Έτσι άλλη 1ο γεωγραφικού σεληνιακού μήκους αποκαλύπτεται στα ανθρώπινα μάτια.
Πάντοτε όταν κοιτάμε τη Σελήνη, βλέπουμε τη στιγμή της παρατήρησης το 50% της επιφάνειας της. Συνολικά όμως το ποσοστό της επιφάνειας της Σελήνης που οι άνθρωποι έχουν δει με γήινα τηλεσκόπια ,αν αθροίσουμε και τις λικνίσεις, ανέρχεται στο 59%.
Έξυπνη Τοποθέτηση;
Συνοψίζοντας τις ‘συμπτώσεις’ με τη θέση της Σελήνης στον ουρανό, θα μπορούσαμε να καταλήξουμε σε μερικά εκπληκτικά συμπεράσματα. Αν μου ζητούσαν να τοποθετήσω ένα δορυφόρο γύρω από τη Γη ,με τις γνώσεις που έχω αποκτήσει για το ηλιακό σύστημα, θα διάλεγα ακριβώς τις ίδιες παραμέτρους που ακολουθεί και η Σελήνη. Δηλαδή θα την τοποθετούσα μακριά από το όριο Ρος για να εξασφαλίσω την αέναη ύπαρξη της. Με τίποτε όμως στην εκπληκτική απόσταση των 21 φορών του ορίου Ρος. Θα την τοποθετούσα σίγουρα στο επίπεδο της εκλειπτικής και σε σύγχρονη τροχιά γύρω από τη Γη αφ’ ενός για να προστατεύσω από τη πτώση των μετεωριτών τουλάχιστον τη μια της πλευρά και αφ’ ετέρου για να μην υπάρχει καμία περίπτωση επικοινωνίας της αθέατης πλευράς με τη Γη. Δεν μπορώ όμως με τίποτε να εξηγήσω για πιο λόγο η Σελήνη βρίσκεται σε τέτοια απόσταση που προκαλεί ολικές εκλείψεις στο πλανήτη. Ίσως να δημιουργεί η θέση αυτή -που έχει για τον παρατηρητή από τη Γη λόγο απόστασης προς διάμετρο και για τον Ήλιο και για τη Σελήνη περίπου 100:1, κάποιο άγνωστο σε εμάς πλεονέκτημα για την ίδια τη Σελήνη, ίσως κάτι ανάλογο με τα σημεία Lagrange , δηλαδή τριπλή βαρυτική ισορροπία μεταξύ αυτής, της Γης και του Ήλιου, που δεν την έχουμε ακόμα ανακαλύψει. Στη πιο απλή περίπτωση συμβαίνει αυτό που ισχυρίζονται πολλοί ερευνητές. Οι κάτοικοι του δορυφόρου μας θέλησαν να στρέψουν το ανθρώπινο ενδιαφέρον στη Σελήνη κατά τη διάρκεια των ολικών εκλείψεων και να τους κάνουν να προβληματιστούν για το εκπληκτικό αυτό φαινόμενο.
Μου είναι αδιανόητο να πιστέψω ότι η Σελήνη βρέθηκε στη μοναδική αυτή θέση τυχαία.
1.Απομακρύνθηκε τόσο έτσι ώστε οι βαρυτικές δυνάμεις της Γης τη φρέναραν και την έκαναν να περιστρέφεται σύγχρονα.
2.Απομακρύνθηκε σε τέτοια θέση για καθαρά λόγους ασφάλειας και εντελώς τυχαία δημιουργεί ολικές εκλείψεις.
Όχι, το αποκλείω κατηγορηματικά.
Είναι δυνατόν να δημιουργήθηκε η Σελήνη ταυτόχρονα με τη Γη και να τοποθετήθηκε από μόνη της σε αυτό το καταπληκτικό σημείο;
Είναι δυνατόν να προσελκύστηκε η περιφερόμενη στο ηλιακό σύστημα Σελήνη από τη Γη πριν εκατομμύρια χρόνια και να επέλεξε η φύση να τη τοποθετήσει σε τέτοιο ειδικό σημείο;
Είναι δυνατόν να συγκρούστηκε μετεωρίτης στο μέγεθος του Άρη με τη Γη και τα υλικά αφού εκτοξεύθηκαν και συμπυκνώθηκαν ,δημιούργησαν τη Σελήνη σε τόσο μοναδικό σημείο;
Αυτό το παράδοξο και αδύνατο γεγονός η Αστρονομία το αποδέχεται ως τη λογική «εξήγηση» για τη δημιουργία της Σελήνης, αφού οι δύο προηγούμενες θεωρίες έχουν τεράστια κενά και σχεδόν έχουν αποκλειστεί.
Καμία λοιπόν από τις τρεις παραπάνω θεωρίες δημιουργίας της Σελήνης δεν μπορεί να απαντήσει στο εύλογο ερώτημα γιατί ο δορυφόρος της Γης επέλεξε μια τόσο εξαιρετική θέση στον ουρανό και περιφέρεται ουσιαστικά γύρω από τον Ήλιο.
Γιατί μόνο η Σελήνη σε ολόκληρο το δορυφορικό ηλιακό σύστημα έχει συγκεντρωμένες τις μοναδικές αυτές ιδιότητες;
Μήπως γιατί «κάποιοι» φρόντισαν να την τοποθετήσουν σε αυτό;

ΣΕΛΗΝΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ-ΣΕΛΗΝΗ ΚΑΙ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ

Η ΣΕΛΗΝΗ ΤΩΝ ΜΥΘΩΝ

Κείμενα από μακρινές περιοχές μεταξύ τους, όπως η Ευρώπη και η Νότια Αμερική, μιλούν για αρχαίους λαούς που έζησαν στην Γη πριν αυτή αποκτήσει φεγγάρι. Στην Ελλάδα ονομάζονταν Προσέληνες , που σημαίνει «προ της Σελήνης».Ο Δημόκριτος και ο Αναξαγόρας δίδαξαν ότι υπήρχε μια εποχή όπου η Γη ήταν χωρίς φεγγάρι. Ο Αριστοτέλης έγραψε ότι η Αρκαδία, πριν κατοικηθεί από τους Έλληνες, είχε Πελασγικό πληθυσμό και ότι αυτοί οι αυτόχθονες κατοικούσαν σε αυτή την περιοχή από μία πολύ μακρινή εποχή όπου ακόμα δεν υπήρχε η σελήνη στον ουρανό. Γι αυτό τον λόγο τους ονόμασε και Προσέληνες . Ο Απολλώνιος ο Ρόδιος ανέφερε την εποχή όπου δεν υπήρχαν όλα τα περιφερόμενα σώματα στον ουρανό. Πριν εμφανιστούν οι φυλές της Δανάης και του Δευκαλίωνα, υπήρχαν μόνο οι Αρκάδες, για τους οποίους λεγόταν ότι κατοικούσαν πάνω στα βουνά και τρέφονταν με βελανίδια, πριν την ύπαρξη της σελήνης. Παρόμοιες αναφορές έχουμε από τον Πλούταρχο, τον Οβίδιο, τον Ιππόλυτο, τον Λουκιανό, κ.α. Είναι πιθανόν να υπάρχουν κάποιες αναφορές για το θέμα και στην Παλαιά Διαθήκη (για γη χωρίς φεγγάρι) και υπάρχουν σίγουρα ανάμεσα στους Ινδιάνους της Αμερικής.

ΣΕΛΗΝΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ

Σίγουρα ο κατακλυσμός που είναι ιστορικό γεγονός και καταγεγραμμένος στις παραδόσεις πολλών λαών ( Ιουδαίοι-Νώε, Έλληνες-Δευκαλίων , Ινδοί-Γιλγαμές κλπ) δεν προήλθε από το πουθενά. Κάποιο φαινόμενο τον προκάλεσε και λογικά όχι εκ των έσω. Πριν από περίπου 12000 χρόνια, συγκεκριμένα το 9600 π.Χ. όπως έχουν χρονολογήσει τον κατακλυσμό οι επιστήμονες, "κάτι" προκάλεσε μεγάλη αναταραχή στο βαρυτικό πεδίο της γης. Μεγάλοι σεισμοί και πλημμύρες έπληξαν τη γη και κυριολεκτικά έπνιξαν τις πεδινές και παραθαλάσσιες περιοχές προξενώντας βιβλικές καταστροφές. Τα νησιωτικά συμπλέγματα και μεταξύ αυτών και η Ατλαντίδα καταποντίστηκαν. Το φαινόμενο που προκάλεσε τον κατακλυσμό, δεν μπορεί να εξηγηθεί με κάποια μεταβολή στη γη λόγω π.χ. της βίαιης μετακίνησης του άξονα περιστροφής της γης ή κάποιο άλλο φυσικό φαινόμενο .Εδώ μιλάμε όχι για κάποιο τοπικό φαινόμενο, αλλά για ένα παγκόσμιο κατακλυσμό.Στη Νότια Αμερική, σύμβολα που βρέθηκαν στους τοίχους στην Καλασασάγια, κοντά στην πόλη του Τιαουανάκο (στην Βολιβία), καταγράφουν την σελήνη να πρωτοεμφανίζεται πριν από περίπου 12.000 έτη. Η εμφάνιση της Σελήνης λέγεται ότι προκάλεσε μεγάλες αναταραχές στην Γη, σε μορφή σεισμών, μαζικών πλημμυρών και κλιματολογικών αλλαγών.Πιθανότατα λοιπόν , αν όντως η σελήνη ήρθε στη διαστημική μας γειτονιά πριν από 12.000 χρόνια( δηλαδή περί το 10.000 π.Χ.) ευθύνεται για τον τελευταίο μεγάλο κατακλυσμό που έπληξε τη γη ακριβώς την εποχή αυτή!!!Απίστευτο για να είναι σύμπτωση.Να ευθύνεται η Σελήνη και για την εξαφάνιση της Ατλαντίδας που βρισκόταν ακριβώς πάνω στη Μεσο-Ωκεάνια Ράχη του Ατλαντικού ; Τυχόν διαταραχή στην έλξη της γης θα προκάλεσε οπωσδήποτε τεράστιους σεισμούς στις περιοχές σύγκρουσης των λιθοσφαιρικών πλακών .Η Ατλαντίδα που φαίνεται καθαρά στο Google earth ότι ήταν στον Ατλαντικό Ωκεανό στο σημείο όπου συγκρούεται η Αφρικανική και η Νοτιοαμερικανική πλάκα, θα υπέστη το μεγαλύτερο σεισμό της ιστορίας , ενώ και η μετακίνηση των πλακών , όπου η μία βυθίστηκε μέσα στην άλλη, θα παρέσυρε την Ατλαντίδα στο βυθό.Πως όμως η σελήνη προκάλεσε τέτοια αναταραχή στη γη; Γιατί σήμερα δεν της προκαλεί κατακλυσμό ή μεγάλους σεισμούς; Η απάντηση είναι σχετικά εύκολη.Όταν το κοσμικό διαστημόπλοιο της σελήνης πλησίασε τη γη , λογικά θα πέρασε σχετικά κοντά της πριν καταλήξει σε αυτή την καταπληκτική θέση στον ουρανό. Το όριο του Ρος για το δίδυμο γης-σελήνης είναι 18.261 χιλιόμετρα.Συνεπώς αν η σελήνη πέρασε στα 30.000- 40.000 χιλιόμετρα μακριά από τη γη , η ίδια δεν θα επηρεάσθηκε σχεδόν καθόλου από τις παλιρροιακές δυνάμεις της γης . Η γη δεν θα προκάλεσε καμιά παρενέργεια στη σελήνη αφού αυτή δεν διαθέτει , ούτε ρευστό πυρήνα αλλά ούτε και λιθοσφαιρικές πλάκες αφού είναι ένας κόσμος σεισμικά ανενεργός. Όμως η σελήνη περνώντας κοντά από τη γη θα της προξένησε κυριολεκτικά σοκ. Η έλξη της σελήνης στην απόσταση αυτή θα ήταν 100 φορές πιο ισχυρή απ' ότι είναι σήμερα. Τεράστιοι σεισμοί θα προκλήθηκαν από τις βίαιες μετακινήσεις των λιθοσφαιρικών πλατών και εκρήξεις ηφαιστείων με μεγάλη συχνότητα. Οι παλίρροιες θα ήταν τεράστιες. Παλιρροιακά κύματα θα σάρωσαν τις παραλιακές και νησιωτικές περιοχές .Πόσο μπορεί να κράτησε η αναστάτωση της γης; Αν σκεφτούμε το Νώε και την Παλαιά Διαθήκη, η σελήνη παρέμεινε στη γειτονιά μας για 40 ημέρες και κατόπιν απομακρύνθηκε από τη γη .Όταν η σελήνη έφυγε από τη γειτονιά της γης, τα πράγματα ηρέμησαν εντελώς ,αλλά η γη είχε αλλάξει εντελώς , αφού σημαντικοί πολιτισμοί εξαφανίστηκαν από προσώπου γης. Φαίνεται ότι τότε μεγάλο μέρος της αρχαίας γνώσης χάθηκε για πάντα και ο πολιτισμός της γης ξεκίνησε πάλι από τη λίθινη εποχή!!!Αυτή για μένα είναι και η πιο λογική εξήγηση για τον Παγκόσμιο Κατακλυσμό και φαίνεται ότι η Σελήνη έχει βάλει και εδώ το χεράκι της.

ΕΥΦΗΗΣ ΖΩΗ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ

Παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια όλες τις εκπομπές στην τηλεόραση για την εξωγήινη ζωή. Έχω στο αρχείο μου πάνω από 10 DVDs με θέματα σχετικά με τους εξωγήινους, άπειρα άρθρα περιοδικών, εγκυκλοπαίδειες και άρθρα του διαδικτύου σχετικά με το τεράστιο αυτό θέμα.Βγαίνουν στη τηλεόραση διάφοροι και υποστηρίζουν σθεναρά την επίσημη θέση της ΝΑΣΑ. Ότι δηλαδή θα υπάρχει κάπου στο γαλαξία μας ευφυής ζωή αλλά επειδή είναι πολύ μακρινές αποστάσεις δεν υπάρχει η δυνατότητα επικοινωνίας με τη γη. Δηλαδή τα εκατομμύρια των θεάσεων ΑΤΙΑ από ανθρώπους τα έχουν δει ευφάνταστοι και μυθομανείς!!!Φυσικά οι εξωγήινοι δεν έρχονται από έτη φωτός μακριά όπως διακηρύσσουν κάποιοι άσχετοι με το θέμα. Αυτό βέβαια βολεύει το κατεστημένο γιατί καταρρίπτει αυτόματα την επίσκεψη εξωγήινων στη γη. Είναι πράγματι αδύνατον κάποιος να επισκέπτεται τόσο τακτικά τη γη από αρχαιοτάτων χρόνων και να έρχεται καθημερινά από π.χ. 10 έτη φωτός μακριά .Όσο και να έχουν καμπυλώσει οι εξωγήινοι τον χωρόχρονο μεταξύ των δύο άστρων- του δικού τους άστρου και του ήλιου μας-αποκλείεται να τον έχουν μηδενίσει.Σαφώς και επισκέπτονται τη γη από κάπου κοντά. Αυτό είναι το μεγάλο μυστικό που προσπαθεί να κρατήσει η ΝΑΣΑ με νύχια και με δόντια και δείχνει να τα έχει καταφέρει μέχρι τώρα βγάζοντας τρελούς τους σκεπτικιστές. Βγαίνουν οι υπάλληλοι της ΝΑΣΑ και κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις για 150 πλανήτες που έχουν βρεθεί σε άλλα ηλιακά συστήματα τα οποία δεν έχουν όμως ζωή. Φυσικά δεν έχουν ζωή γιατί πρόκειται για μεγάλους αεριώδεις πλανήτες(σαν το Δία μας) που βρίσκονται εκτός της βιόσφαιρας του άστρου. Αντί λοιπόν η ΝΑΣΑ να ψάχνει για πλανήτες σε άστρα με διάφορους φασματικούς τύπους , καλό θα ήταν να επικεντρώσει την προσοχή της μόνο στα άστρα παρόμοια με τον ήλιο μας. Το σχέδιο ΟSΜΑ την δεκαετία του 60 ήταν στη σωστή κατεύθυνση και γι αυτό και «εξαφανίστηκε». Αντίθετα το SETI πιστεύω ότι είναι για το θεαθήναι και για να πείσουν τους πολλούς ότι κάποιοι «πρωτοπόροι» ψάχνουν ακόμη και σήμερα για σήματα εξωγήινων πολιτισμών σε ολόκληρο το γαλαξία. Φυσικά μην έχοντας το SETI ούτε μια απόδειξη ύπαρξης εξωγήινης επαφής για τα τελευταία σχεδόν 50 χρόνια, έχει περιέλθει στην αφάνεια και στην απαξία εξυπηρετώντας τα μέγιστα αυτούς που υποστηρίζουν ότι η εξωγήινη ζωή και οι θεάσεις UFO είναι μόνο στο μυαλό των ευφάνταστων και των «τρελών».Η φύση έχει δύο εγγενείς ιδιότητες. Πρώτον απεχθάνεται τη μοναδικότητα και δεύτερον δεν κάνει εξαιρέσεις. Όπως εξελίχτηκε ο ήλιος μας, το πλανητικό του σύστημα και η εμφάνιση ευφυούς ζωής στη γη, έτσι και στους παρόμοιους ήλιους ,που εξελίχτηκαν ακριβώς όπως και ο δικός μας ήλιος , θα υπάρχει βεβαιότατα ευφυής ζωή στους εσωτερικούς πλανήτες των συστημάτων αυτών. Ο ήλιος μας -σαν άστρο με φασματικό τύπο G- αντιπροσωπεύει το 10% περίπου των άστρων του γαλαξία μας. Δηλαδή περίπου 10 δις άστρα μόνο στο δικό μας γαλαξία είναι παρόμοια με τον ήλιο μας και έχουν πλανήτες που μπορεί να φιλοξενήσουν άνετα ζωή. Ακόμη κι αν όλοι δεν έχουν αναπτύξει ακόμη ευφυή ζωή, θα έχουν οπωσδήποτε ευνοϊκές συνθήκες για μελλοντική εμφάνιση της. Αν σκεφτούμε ότι ο ήλιος μας είναι άστρο δεύτερης γενιάς, σημαίνει ότι τουλάχιστον οι μισοί από τους παρόμοιους ήλιους που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο γαλαξία μας ,θα είναι άστρα της πρώτης γενιάς που φτάνουν στο τέλος της ζωής τους και συνεπώς θα φιλοξενούν ευφυή ζωή σαφώς πολύ πιο εξελιγμένη από τη δική μας. Δηλαδή χιλιάδες ή και εκατομμύρια προηγμένοι πολιτισμοί μόνο στο γαλαξία μας ψάχνουν τους γειτονικούς παρόμοιους ήλιους για να πραγματοποιήσουν κάτι το νομοτελειακό στο σύμπαν: Την φυγή από το άστρο τους πριν αυτό «πεθάνει» λόγω της εξάντλησης των πυρηνικών του καυσίμων και τη μετατροπή του σε ερυθρό γίγαντα λευκό νάνο.Ακόμη και αυτή η περίφημη εξίσωση του Frank Drake πιστεύω ακράδαντα ότι είναι τρομερά απαισιόδοξη και εκτός πραγματικότητας. Την έχω μελετήσει προσεκτικά τα τελευταία χρόνια και έχω βάλει τις πιο αισιόδοξες τιμές στους συντελεστές της. Ο τελικός αριθμός που προκύπτει από το γινόμενο των επί μέρους συντελεστών, δείχνει ότι μόνο μερικές εκατοντάδες ή λίγες χιλιάδες προηγμένοι πολιτισμοί υπάρχουν στο γαλαξία μας. Στην πραγματικότητα όμως ο αριθμός αυτός είναι τεράστιος αν αναλογιστούμε ότι 10 δις άστρα μόνο στο γαλαξία μας έχουν και πλανητικά συστήματα αλλά και ευνοϊκές συνθήκες ζωής όπως ο ήλιος μας.Μπορεί κανείς να σκεφτεί τις προετοιμασίες των εξωγήινων πλασμάτων για την αναχώρηση από τον μητρικό τους πλανήτη; Τη συγκίνηση από την εγκατάλειψη των πατρογονικών τους εστιών και την αναζήτηση του νέου διαστημικού τους σπιτιού; Τον ενθουσιασμό τους που οι μελλοντικές γενιές δεν θα εξαφανίζονταν;Αλήθεια αυτή τη στιγμή που μιλάμε πόσοι εξωγήινοι πολιτισμοί ετοιμάζονται για την εγκατάλειψη των πλανητικών τους συστημάτων στο γαλαξία μας; Πόσοι αλήθεια εξωγήινοι πολιτισμοί στα δισεκατομμύρια των γαλαξιών του σύμπαντος το έχουν ήδη πραγματοποιήσει; Πιστεύω , διατρέχοντας με τη σκέψη μου τα πέρατα του σύμπαντος, ότι δισεκατομμύρια ή και τρισεκατομμύρια θαυμάσια όντα , καταστρώνουν ή έχουν ήδη καταστρώσει σχέδια εποικισμού άλλων πλανητών εξασφαλίζοντας ζωή στις επόμενες γενιές τους.Φυσικά εσείς που διοικείτε τον άμοιρο αυτό πλανήτη έτσι όπως πάτε δεν πρόκειται να δώσετε αυτήν την χαρά σε κάποια ανθρώπινη γενιά στο μακρινό μέλλον. Σαφώς θα έχετε καταστρέψει τον πλανήτη σε πολύ λιγότερο χρόνο από τα 5 δις χρόνια που έχει προβλέψει η φύση. Πολύ φοβάμαι ότι το μέλλον της ανθρωπότητας είναι άκρως ζοφερό. Με τα χάλια που έχουν οι κρατούντες τη τύχη του πλανήτη στα χέρια τους, πιστεύω ακράδαντα ότι σε 100-200 το πολύ χρόνια ο πλανήτης γη θα έχει περιέλθει σε δεινότατη θέση από τη μόλυνση του περιβάλλοντος, από τον υπερπληθυσμό και την έλλειψη πρώτων υλών. Προσπαθώ μάταια να βρω τρόπο να αναστραφεί αυτό το απαισιόδοξο κλίμα με ανθρώπινη παρέμβαση και δεν βλέπω φως στο τούνελ.