Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

AΤΛΑΝΤΙΔΑ 3ο ΜΕΡΟΣ και ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!

Δεν ξέρω τι να πω. Μένω για πολλοστή φορά άφωνος. Φέρνω στο φως συγκλονιστικά στοιχεία για την Ατλαντίδα που ουδέποτε κανείς ανέφερε, σε κανένα βιβλίο, σε καμία μελέτη παγκοσμίως. Ακούγεται πομπώδες, είναι όμως αλήθεια.  Ίσως γιατί δεν είχαν τη δική μου σπίθα. Ίσως τη δική μου παρατηρητικότητα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ΟΥΔΕΠΟΤΕ διάβασαν το αρχαίο κείμενο με τόσο προσοχή και σεβασμό όσο εγώ. Αφού προσδιόρισα με πολύ μεγάλη ακρίβεια -από τις περιγραφές του Κριτία- το Παλάτι αλλά και την Πεδιάδα της Ατλαντίδας, έφτασε η ώρα για το επόμενο μεγάλο βήμα. Στο αρχαίο κείμενο αναφέρεται έμμεσα ο πληθυσμός και η έκταση της νήσου της Ατλαντίδας. Πως; Τι; Ναι. Καλά διαβάσατε!!!
Αναφέρει λοιπόν ο Κριτίας: ότι σε περίπτωση πολέμου, κάθε τμήμα της χώρας θα έδινε από έναν αρχηγό για τους άνδρες που ήταν ικανοί να φέρουν όπλα. Η έκταση κάθε τμήματος ήταν περίπου εκατό στάδια και υπήρχαν εξήντα χιλιάδες τέτοια τμήματα.
Είχαν λοιπόν χωρίσει την Ατλαντίδα σε 60.000 τμήματα (κάτι σαν επαρχίες φαντάζομαι) και κάθε τμήμα είχε μήκος 100 στάδια. Δυστυχώς αναφέρει μόνο μία διάσταση, ενώ απαιτούνται 2 για το εμβαδόν. Η μόνη περίπτωση να δίνεται μόνο μία διάσταση, είναι το τετράγωνο. Άρα πιθανότατα η Ατλαντίδα ήταν χωρισμένη σε τετράγωνα με πλευρά 18,5 χλμ. ή εμβαδού 18,5x18,5=342 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Απλός πολλαπλασιασμός: 60.000x342=~2.050.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα!!! 
Μάλιστα ο αριθμός που βρήκα ταιριάζει πολύ  και με την αναφορά του Κριτία, ότι  η Ατλαντίδα ήταν όσο η Λιβύη και η Ασία μαζί. Φυσικά η αρχαία Λιβύη δεν ήταν όσο η σημερινή, ούτε η αρχαία Ασία ήταν η γιγαντιαία σημερινή ήπειρος, αλλά πιθανότατα, σαν Ασία θα αναφερόταν  τμήμα της τότε γνωστής Μικράς Ασίας. Ας κάνω λοιπόν μιά προσέγγιση, έστω και με παραδοχές. Η σημερινή Λιβύη έχει έκταση περίπου 1,7 εκ. τ.χλμ. Συνεπώς αν προσθέσουμε και 300 χιλιάδες τ.χλμ. της τότε γνωστής Ασίας (Ιωνίας, Βιθυνίας, Παφλαγονίας κλπ) φτάνουμε πολύ κοντά στα 2,1 εκ. τ.χλμ.!!!!
Τι στρατό είχε; Καθήστε αναπαυτικά στη καρέκλα σας, γιατί δεν είχαν οι Πέρσες του βασιλιά Ξέρξη τον μεγαλύτερο καταγεγραμμένο στρατό στην αρχαία ιστορία, αλλά οι Άτλαντες!!!
Συνεχίζει ο Κριτίας:
Σε καιρό πολέμου ο αρχηγός έπρεπε να συνεισφέρει το ένα έκτο ενός πολεμικού άρματος, για δέκα χιλιάδες άρματα, δυο άλογα με τους ιππείς τους, δυο άλογα χωρίς, έναν πεζό με ελαφριά ασπίδα, έναν ιππέα που μπορούσε να πηδάει από άλογο σε άλογο, δυο βαριά οπλισμένους πεζούς, δυο τοξότες, δυο σφενδονιστές, τρεις πετροβολητές, τρεις ακοντιστές και, τέλος, από τέσσερις ναύτες για τα χίλια διακόσια πλοία της χώρας.
Έχουμε και λέμε: 60.000 οι επικεφαλής.
10.000 άρματα (με τουλάχιστον 2-3 πολεμιστές επάνω) =30.000 άνδρες
4 ναύτες x 60.000=240.000 ναύτες για 1200 πολεμικά πλοία (ενδεικτικά και μόνο ο M.Αλέξανδρος στην εκστρατεία του είχε μαζί του 160 πλοία).
4 άλογα χ 60.000=240.000 άλογα.
Και 16 πολεμιστές διαφόρων ειδικοτήτων x 60.000=960.000 άνδρες. Σύνολο ~1.300.000 άνδρες!!!
Θα κάνω λοιπόν μια εκτίμηση και για τον πληθυσμό της Ατλαντίδας.
Η φράση κλειδί του Κριτία είναι οι άνδρες που ήταν ικανοί να φέρουν όπλα.
Στο 1.300.000 λογικά θα υπήρχαν και  επιπλέον «εφεδρείες» με άνδρες διοικητικής μέριμνας, σίτισης κλπ. που σε ένα τέτοιο μεγάλο στρατό θα ήταν τουλάχιστον 200-300.000 χιλιάδες.
Δηλαδή περί το 1.500.000 άνδρες ήταν οι ικανοί στο πόλεμο.  Άρα ηλικίας από 20-35.
Αν στον π.χ. πληθυσμό της Ελλάδας που βρήκα στο www.demography-lab,  οι ηλικίες 20-35 των ανδρών είναι περίπου  το ~ 7% , ας κάνω μια απλή αναγωγή:
1.500.000/0,07=~ 20.000.000 εκατομμύρια ο πληθυσμός της Ατλαντίδας!!!
Μου έμεινε ένα τελευταίο ερώτημα. Τι σχήμα είχε η νήσος Ατλαντίδα; Επειδή τα ΑΡΧΑΙΑ ελληνικά δεν "παίζουν", υπάρχει και αυτή η πληροφορία «καμουφλαρισμένη» στο αρχαίο κείμενο!!!
Αναφέρει ο Κριτίας ότι το άκρο της Νήσου Ατλαντίδος βρισκόταν απέναντι από τις Στήλες του Ηρακλέους. (Αναλύω τα νέα Ελληνικά που έμαθα διαβάζοντας αρχαία Ελληνικά). Δηλαδή ούτε απέναντι από την Αφρική, ούτε απέναντι από την Ιερνίδα (τη Μ.Βρετανία). Άρα στην προέκτασή των Στηλών. Άρα νησί με κατεύθυνση Ανατολικά-Δυτικά, δηλαδή στενόμακρο. Επίσης αναφέρει ότι η ανατολική του πλευρά εκτεινόταν μέχρι την Γαδειρική (δηλαδή τα Γάδειρα, τον σημερινό Κάδικα της Ισπανίας). Απίστευτη γεωγραφική πληροφορία που οι «πλατωνιστές» ούτε που έχουν προσέξει.
Εξετάζοντας το ανάγλυφο του Ωκεανού, παρατηρεί κανείς ότι νησιά υπάρχουν ΜΟΝΟ κατά τον άξονα των Χ, δηλαδή ανατολή-δύση (το νησιωτικό σύμπλεγμα των Αζορών) που είναι κορυφές των βουνών της βυθισμένης Ατλαντίδας. Επιβεβαιώνεται δηλαδή το στενόμακρο σχήμα της Ατλαντίδας.
Και ένα τελευταίο και τρομερό. Λέει ο Πλάτωνας ότι οι Άτλαντες εξουσίαζαν και τα γειτονικά νησιά (με απλή λογική τις σημερινές Μικρές & Μεγάλες Αντίλλες της Καραϊβικής ) αλλά και την ήπειρο που περιβάλλει τον πραγματικό ωκεανό!!!!!
Πως; Τι; Ναι την Αμερική. Βόρειο & Νότιο. Μάλιστα οι Δυτικές ακτές της Νήσου Ατλαντίδας απέχουν ΜΟΝΟ 2.500 χιλιόμετρα από τις ακτές της Αμερικής. Έτσι λοιπον εξηγούνται και οι μαίανδροι και τα αγγεία ή νομίσματα Μινωϊκής προέλευσης που έχουν βρεθεί σε Βραζιλία, Μεξικό και αλλού. Δεν έφτασαν από την Κρήτη που βρίσκεται 11.500 χιλιόμετρα μακριά, αλλά από τη γειτονική Ατλαντίδα, τον ενδιάμεσο σταθμό, ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ που απείχε ΜΟΝΟ 2.500 χιλιόμετρα ή χρονικά 4 εβδομάδες με πλοίο!!!
 Παρουσιάζω για πρώτη φορά στην ιστορία, το σχήμα της νήσου Ατλαντίδας. Καμία σχέση με το υποτιθέμενο στρογγυλό σχήμα που παρουσιάζουν κάποιοι αυθαίρετα. Το δικό μου είναι βασισμένο στις "έμμεσες" περιγραφές του Πλάτωνα. Είχε μακρόστενο σχήμα, εμβαδόν 2,1 εκ. τ.χλμ. πληθυσμό 20εκ. , η μία του άκρη έφτανε λίγο έξω από τη σημερινή Ισπανία και η άλλη ανοιχτά της Καραϊβικής. Ζωγράφισα την Ατλαντίδα στο Autocad,  έτσι ώστε το κίτρινο σχήμα να έχει area  2,1 εκ. τ.χλμ
 Αυτά τα φοβερά και τρομερά τα λέει ο Πλάτωνας στους διαλόγους του ΤΙΜΑΙΟ & ΚΡΙΤΙΑ. Όχι εγώ. Κάποιοι τα κρύβουν επιμελώς. Τολμάω και τα φέρνω ξανά στο προσκήνιο. Κατάφερα ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να «αποκωδικοποιήσω» και να κατανοήσω πλήρως τον ΜΕΓΑΛΟ ΔΑΣΚΑΛΟ και όχι παραμυθά, όπως βολεύει να τον αποκαλεί το κατεστημένο, τουλάχιστον στο κομμάτι της Ατλαντίδας !!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: