Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ (εδώ )
Τις Άγιες αυτές μέρες, ανατρέχω πάντοτε στην έρευνα που ολοκλήρωσα πριν ακριβώς 10 χρόνια (αλήθεια πόσο γρήγορα πέρασαν!!!). Ξαναζώ έντονα τα Πάθη του Κυρίου και γυρίζω νοερά στα υπέροχα παιδικά χρόνια στην Κόρινθο, όπου με συγγενείς και φίλους γιορτάζαμε όλη η γειτονιά μαζί το Θείο Πάσχα. Θλίβομαι με την αθλιότητα ότι η αφή του Αγίου Φωτός είναι -άκουσον άκουσον- παγανιστικό έθιμο. Μεγαλώσαμε με τα υπέροχα ελληνικά έθιμα που βρήκαμε από τους προγόνους μας και τα έχουμε-όπως οφείλαμε-μεταλαμπαδεύσει στα παιδιά μας. Αν κάποιοι δεν πιστεύουν είναι δικαίωμά τους. Αφήστε λοιπόν όσους πιστεύουν στην ησυχία τους. Η Πίστη στο Θεό είναι κάτι που το έχεις ή δεν το έχεις. Αν κάποιος θέλει στη ζωή του να πορεύεται σε αγριεμένες θάλασσες ή στα άγρια θηρία είναι επιλογή του. Όπως και επιλογή είναι να ταξιδεύεις σε μπουνάτσες και να έχεις δίπλα σου και το Φάρο για να σου δείχνει πάντοτε στο τέλος της επίγειας διαδρομής το υπήνεμο λιμάνι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου