OMΙΛΙΑ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΔΑΝΑΟ ΑΡΓΟΥΣ

Την Κυριακή 8 Ιανουαρίου, έγινε η κοπή της πίττας του πολιτιστικού συλλόγου ΔΑΝΑΟΣ, στο Άργος. Σε ένα υπέροχο νεοκλασσικό κτίριο του Μεγάρου του συλλόγου, παρουσίασα την μελέτη μου για το ΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ. 

Παρευρέθησαν οι τοπικές αρχές, ο Μητροπολίτης και πολλοί φίλοι και μέλη του συλλόγου (σ.σ. και οι αγαπημένοι μου κουμπάροι Νίκη & Ανδρέας που έχουν καταγωγή από την περιοχή). 

Η ανταπόκριση του ακροατηρίου ήταν πολύ ζεστή, αφού (θέλω να πιστεύω) τους αποζημίωσα για τη μισή ώρα που μου αφιέρωσαν. Γνώρισα ανθρώπους -ανεξαρτήτως ηλικίας-με θέληση να ακούσουν κάτι διαφορετικό από τα τετριμμένα. Έκανα καινούργιους φίλους, όπως το Χάρη Τσετσέκο, τον οποίο ευχαριστώ δημόσια γιατί αυτός ήταν ο οποίος φρόντισε για την φυσική μου παρουσία στη κοπή της πίττας του συλλόγου του, ενώ η ομιλία θα ήταν αδύνατη χωρίς τη βοήθεια της Ανεζίνας, η οποία χειριζόταν τα προγράμματα στο laptop ενώ εγώ ήμουν όρθιος μποστά στην οθόνη, περιγράφοντας την εικόνα. Άντε και του χρόνου. Και καλή και δημιουργική χρονιά σε όλους, με υγεία πάνω απ'όλα. Ο Θεός μας χάρισε ότι πιό πολύτιμο, τη ζωή. Και κανένα ευχαριστώ πού και πού δεν βλάπτει. 

Στην φωτό, ο Σεβασμιώτατος-λίγο πριν τη κοπή της πίττας- αναφέρθηκε εν συντομία στο ιστορικό της πρωτοχρονιάτικης πίττας, θυμίζοντάς μας το πως ο Μέγας Βασίλειος, επίσκοπος Καισαρείας, μετά τη συνάντησή του με τον παλιό του συμμαθητή, τον αυτοκράτορα Ιουλιανό τον Παραβάτη, αφού μάζεψε το χρυσάφι για να του το προσφέρει, λόγω του θανάτου του Ιουλιανού, αποφάσισε να το επιστρέψει στους κατοίκους της περιφέρειάς του, βάζοντας σε κάθε πίττα κι από ένα χρυσό κόσμημα (ενώ με το χρυσό που περίσεψε ανοικοδόμησε την πόλη που ονομάστηκε προς τιμήν του Βασιλεία). Έτσι προέκυψε το έθιμο της Βασιλόπιττας. Ομολογώ ότι η ιστορία αυτή (σ.σ. θα την ψάξω στα βιβλία για να την ξαναθυμηθώ με λεπτομέρεια γιατί πράγματι αξίζει), με ξάφνιασε ευχάριστα, αφού την είχα τελείως σβήσει από το σκληρό δίσκο του εγκεφάλου μου. Θυμόμουν αμυδρά από τα παιδικά χρόνια ότι ο Μέγας Βασίλειος είχε βάλει κάποτε κάποια  χρυσά νομίσματα, στολίδια κλπ. σε πίττες που μοίρασε αλλά το ότι αυτό έγινε συνεπεία του Ιουλιανού τον οποίο γνώριζε από την κοινή τους πορεία στις σπουδές που έκαναν στην Αθήνα, ίσως και να μην το είχα ακούσει. Πάντως δεν το θυμόμουν με τίποτε.

Μέρος του ακροατηρίου (εγώ κάθομαι πίσω ακριβώς από την κυρία με το κόκκινο) ακούει την εισαγωγική ομιλία του προέδρου του συλλόγου, ο οποίος αναφέρθηκε με πολύ κολακευτικά  λόγια σε εμένα και το έργο μου. Αντίθετα με τον ΑΝΤ1 Κύπρου που (εκτός της ευγενεστάτης κ. Παπανδρέου και της κας παρουσιάστριας), η μεταχείριση μου από τους ανεκδιήγητους προσκεκλημένους κυριολεκτικά με έβγαλε από τα ρούχα μου. Ασεβέστατοι προς κάποιον που ήταν ΑΠΩΝ. Αλλά δεν πειράζει. Απλά δεν πρόκειται να ξαναδώσω συνέντευξη μαγνητοσκοπημένη για να βγαίνει ο κάθε Φάκας ή Πιτσαλίδης να αποκαλεί το συνομιλητή του άσχετο και ότι τελεί σε σύγχυση.

Αλλά το έχω πει και δημόσια. Κάτι τέτοιοι, όπως αυτοί οι  μαϊντανοί της τηλεόρασης,  μου προκαλούν απλά θυμηδία.Οι τίτλοι τους μαράνανε!!!