Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ

Το πάντα επίκαιρο ντοκυμαντέρ της Γεννήσεως. Όσοι πάτε Πλανητάριο αυτές τις ημέρες, την ταινία που δείχνουν κάθε χρόνο για το ΑΣΤΡΟ,την πρωτοείδα το 1989!!! Την ίδια εξακολουθούν να δείχνουν ακόμη και σήμερα, με τρομερές ιστορικές και επιστημονικές ανακρίβειες, τις οποίες επεσήμανα το 2007 στο Δ.Σιμόπουλο, αλλά εξακολουθούν να το προβάλλουν!!!!  Για ξαναθυμηθείτε λοιπόν τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ήταν................. 

  TO AΣΤΡΟ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ

Δημοσιεύω την ιστορία της Γέννησης όσον αφορά τα δύο πρώτα χρόνια της επίγειας ζωής του Χριστού, έτσι όπως προέκυψε από την έρευνά μου και υπάρχει στο βιβλίο μου ΚΩΔΙΚΑΣ ΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ. Αυτή την πραγματική ιστορία δυστυχώς οι διάφοροι ερευνητές, ακόμη και θεολόγοι την έχουν παρερμηνεύσει  και αναφέρουν απίστευτες θεωρίες που με κάνουν να αμφιβάλω αν ποτέ τους διάβασαν τα Ευαγγέλια του Ματθαίου και του Λουκά, λέξη προς λέξη, όπως έκανα εγώ.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟ 7 π.Χ.

Έχοντας λοιπόν ερμηνεύσει όλες τις περιγραφές των Ευαγγελιστών Ματθαίου και Λουκά, θα βάλω όλα τα γεγονότα  σε μια απόλυτα χρονική τάξη :

Ο Ιωσήφ και οι Μαρία, κάτοικοι της Ναζαρέτ της Γαλιλαίας, έπρεπε να πάνε στην Βηθλεέμ της Ιουδαίας, τόπο καταγωγής του Ιωσήφ για να απογραφούν. Την απογραφή την είχε διατάξει ο Καίσαρας Αύγουστος το 8 π.Χ και ο τότε έξαρχος της Συρίας Κυρήνιος ήταν υπεύθυνος για την πραγματοποίησή της στην Ρωμαϊκή επαρχία της Ιουδαίας το 7 π.Χ. Λογικά ήταν απογραφή όλων των κατοίκων της επικράτειας και όχι μόνο των Ρωμαίων πολιτών, αφού θεωρώ ότι η Μαρία -που ήταν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη- πολύ δύσκολα θα αποφάσιζε το επίπονο αυτό ταξίδι των 200 χιλιομέτρων από Ναζαρέτ στη Βηθλεέμ, τη γενέθλια γη του Ιωσήφ, από τον οίκο του βασιλιά Δαυίδ. Το πολύ-πολύ να πήγαινε μόνος του ο Ιωσήφ να απογραφεί και να γύριζε όσο το δυνατόν πιό γρήγορα στην έγκυο γυναίκα του. Για να υποχρεωθεί και η Παναγία να απογραφεί, συμπεραίνω ότι η απογραφή ήταν γιά άπασα την Οικουμένη, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Λουκάς.

Όταν έφτασαν στη Βηθλεέμ στις 11 Νοεμβρίου του 7 π.Χ., πήγαν στα κατά τόπους γραφεία για να απογραφούν. Η Μαρία ήταν ετοιμόγεννη και αφού τελείωσαν με τα γραφειοκρατικά, έψαξαν για κατάλυμα αλλά δυστυχώς δεν βρήκαν γιατί λόγω της απογραφής τα πάντα ήταν κατειλημμένα. Κάποιοι φιλεύσπλαχνοι άνθρωποι –πιθανότατα βοσκοί- τους παραχώρησαν μια γωνιά την οποία χρησιμοποιούσαν και σαν φάτνη ζώων. Τη στιγμή της Γέννησης, Πέμπτη, στις 12 Νοεμβρίου του 7 π.Χ, τον μικρό Χριστό τον προσκύνησαν οι βοσκοί που στη περιοχή αυτή είχαν μαντριά και φύλασσαν (αγραυλούντες) τα πρόβατα τους. Κατέφθασαν όμως και τρεις ξένοι, Μάγοι όπως τους αποκαλούσαν, από τα βάθη της ανατολής, από την πόλη Σάβε της Περσίας. Προσκύνησαν το νεογέννητο θείο βρέφος και του προσέφεραν, χρυσό, λιβάνι και σμύρνα. Είπαν τότε στον Ιωσήφ και στη Μαρία, την περιπέτειά τους. Πώς ξεκίνησαν, τι είδαν στον ουρανό και ποια προφητεία ερμήνευσαν (σ.σ. του Μιχαία). Περιέγραψαν και τη συνάντηση τους με τον παρανοϊκό βασιλιά Ηρώδη. Τους είπαν να τον προσέχουν. Έφυγαν κρυφά από τη Βηθλεέμ στις 13 Νοεμβρίου και επέστρεψαν στη μακρινή χώρα τους. Ο Ιωσήφ και η Μαρία- πιθανότατα και με τα πολύτιμα δώρα των Μάγων-  βρήκαν κατάλυμα στα Ιεροσόλυμα. Στις 8 ημέρες πήγαν το παιδί για περιτομή. Στις 40 ημέρες το πήγαν στο ναό του Σολομώντος, για τη τελετή της Υπαπαντής αφού ήταν το πρωτότοκο αρσενικό παιδί της οικογένειας. Πήραν την ευλογία του γέροντα Συμεών και αφού τακτοποίησαν τα χαρτιά τους, αναχώρησαν για την πόλη τους, τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας περί τα τέλη Δεκεμβρίου του 7 π.Χ. Την επόμενη χρονιά (6 π.Χ.) αλλά και την μεθεπόμενη (5 π.Χ.) ήρθαν πάλι στα Ιεροσόλυμα για να γιορτάσουν το Πάσχα, όπως συνήθιζαν να κάνουν και όλοι οι πιστοί Εβραίοι της επικράτειας. Όμως την δεύτερη αυτή χρονιά άκουσαν ότι ο βασιλιάς Ηρώδης δεν ήταν πολύ στα καλά του. Ήταν ψυχικά άρρωστος. Έψαχνε λέει τον «βασιλιά των Ιουδαίων» που είχε γεννηθεί πριν από δύο χρόνια στην Βηθλεέμ και φοβόταν ότι θα του έπαιρνε τον θρόνο. Είχε βάλει λυτούς και δεμένους να τον βρουν και να του κάνουν κακό.

Ο Ιωσήφ και η Μαρία κατάλαβαν ότι ήταν σε άμεσο κίνδυνο αφού το άτομο που έψαχνε ο Ηρώδης, ήταν ο γιος τους. Πήραν λοιπόν το μικρό Χριστό (σ.σ. ήταν Απρίλιος του 5 π.Χ. λίγο μετά τον εορτασμό του Πάσχα) και βγήκαν από την Ιουδαία κατευθυνόμενοι προς την Αίγυπτο, όπου και παρέμειναν μέχρι να τους ειδοποιήσει ο Άγγελος Κυρίου. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς μαθεύτηκε σε ολόκληρο τον κόσμο το αποτρόπαιο έγκλημα του Ηρώδη: Η σφαγή των νηπίων κάτω των 2 ετών. Ο Ιωσήφ και η Μαρία στενοχωρήθηκαν πολύ, ανακουφίστηκαν όμως που δεν ήταν οι ίδιοι παρόντες στη Βηθλεέμ. Μάλιστα τη στιγμή του εγκλήματος, τον Οκτώβριο του 5 π.Χ., ο μικρός Χριστός που είχε γεννηθεί το Νοέμβριο του 7 π.Χ. ήταν 23 μηνών, επιβεβαιώνοντας πλήρως και τη μελέτη μου, αλλά και όλους όσους ΣΩΣΤΑ υποστηρίζουν ότι η σφαγή αποκλείεται να έγινε όταν ο Χριστός ήταν βρέφος λίγων ημερών, αλλά όταν ήταν περίπου 2 ετών.

Την άνοιξη της επόμενης χρονιάς, δηλαδή το 4 π.Χ. και ενώ ήταν ακόμη στην Αίγυπτο, έμαθαν το θάνατο του Ηρώδη (σ.σ. πέθανε το Μάρτιο του 4 π.Χ.) και αποφάσισαν μετά από προτροπή του Αγγέλου, να επιστρέψουν στο Ισραήλ. Γιόρτασαν το Πάσχα στα Ιεροσόλυμα  αποφάσισαν όμως να μην παραμείνουν μόνιμα στην πόλη, αλλά να γυρίσουν πίσω στην Ναζαρέτ της Γαλιλαίας. Και αυτό γιατί και ο γιος του Ηρώδη, ο Αρχέλαος, ο νέος βασιλιάς της Ιουδαίας, μπορεί να μην ήταν τρελλός σαν τον πατέρα του, δεν ήταν και πολύ καλός ηγεμόνας.

Αυτή λοιπόν είναι η πλησιέστερη στην αλήθεια συνδυασμένη περιγραφή του Ματθαίου και του Λουκά και την οποία οι αναλυτές των Ευαγγελίων ουδέποτε μπόρεσαν να αποκωδικοποιήσουν.